در ابتدا در The Nutrition Watchdog منتشر شد
شاید سنم را از دست بدهم، اما وقتی بزرگ شدم، پوپای یک قهرمان کارتون محبوب بود و اسفناج می خورد تا ماهیچه های قوی داشته باشد. همیشه از ما خواسته بودند که «اسفناج خود را بخورید و مانند پاپای باشید».
متأسفانه، اسفناجی که در آن زمان در دسترس بود، نوع بدی بود که تا حد مرگ پخته شده بود که در یک قوطی عرضه می شد. تا زمانی که خانواده من شروع به کشت اسفناج در باغ خودمان کردند، یاد گرفتم که عاشق برگهای لطیف، شیرین و تازه چیده شده آن در سالاد یا کمی سرخ شده با لیمو و کره باشم. بافت لطیف و طعم ملایم آن، آن را به افزودنی مورد علاقه برای اسموتی ها، سوپ ها و سرخ کردنی ها تبدیل کرده است. طبق گزارش USDA، آمریکایی ها در این روزها سرانه سالانه 2/5 پوند اسفناج مصرف می کنند.
با این دستور العمل های آسان گل کلم، سبزیجات فوق العاده قدرتمند را به هر وعده غذایی اضافه کنید.
اینجا را کلیک کنید تا نسخه رایگان خود را از راهنمای دستور العمل گل کلم ما دریافت کنید!
اسفناج یک سبزی پر از مواد مغذی و دارای برگ سبز تیره، سرشار از نیاسین و سایر ویتامین های گروه B، ویتامین های A، C، E، K، سرشار از کلسیم، آهن، منیزیم، فسفر، پتاسیم، مس و منگنز است.
اسفناج همچنین حاوی برخی آنتی اکسیدان های جدی است که با رادیکال های آزاد که به سلول های بدن شما آسیب می رسانند، مبارزه می کند و به پیشگیری از سرطان، بیماری های مزمن، پیری و سایر مشکلات جدی سلامتی کمک می کند. فولات موجود در آن، یک ویتامین ضروری B، به ویژه برای زنان باردار و جنین های آنها حیاتی است و همچنین از سیستم قلبی عروقی شما محافظت می کند، همراه با منیزیم که اساسا به هر عملکرد بدن کمک می کند و همچنین سطح فشار خون سالم را حفظ می کند. اسفناج همچنین یک غذای عالی برای مغز است که حافظه و وضوح ذهنی را بهبود می بخشد.
اسفناج از خانواده چغندر و چغندر سوئیس است. این ابر غذاها به دلیل کاهش التهاب و کند کردن روند پیری شناخته شده اند، بنابراین جای تعجب نیست که اسفناج چنین فوق ستاره ای است!
محتوای آنتی اکسیدانی بالای اسفناج که شامل بتاکاروتن، لوتئین و زآگزانتین است، به مبارزه با سرطان، بیماری قلبی، دیابت و چاقی کمک می کند. اسفناج با کاهش پاسخ های التهابی، کاهش آسیب سلولی و کمک به سلامت دستگاه گوارش از ایمنی محافظت می کند.
همچنین شایان ذکر است، اسفناج حاوی نوعی استروئید طبیعی سالم است که متابولیسم قند/گلوکز را افزایش می دهد و به حفظ سطح قند خون سالم کمک می کند. بدیهی است که این امر به ویژه برای افراد مبتلا به پیش دیابت یا دیابت مفید است، زیرا به رفع نیاز به انسولین کمک می کند.
بنابراین بله، اسفناج دارای فواید بسیار شگفت انگیزی برای سلامتی است، اما می تواند چند جنبه منفی نیز داشته باشد.
اگرچه اسفناج حاوی سطوح بالایی از آهن و کلسیم است، اما جذب این مواد مغذی از اسفناج تا حدودی دشوار است. و حتی با وجود مقدار زیادی کلسیم، در بدن ما قابل استفاده نیست، زیرا اسفناج حاوی یکی از کم‌ترین شکل‌های کلسیم است.
این تا حدی به این دلیل است که اسفناج حاوی موادی است که مانع از جذب مناسب برخی مواد مغذی می شود. اسفناج همچنین حاوی ماده‌ای به نام اسید اگزالیک یا اگزالات است که می‌تواند به کلسیم و آهن در بدن متصل شود و از جذب آنها در بدن جلوگیری کند. اسید اگزالیک یک ماده طبیعی است که در چندین غذای گیاهی مختلف از جمله ریواس (برگهای آن حاوی مقادیر بسیار زیادی اسید اگزالیک است)، شاتوت و سبزی چغندر یافت می‌شود.
اسید اگزالیک به برخی از مواد معدنی متصل می‌شود و باعث می‌شود که جذب بدن در دسترس نباشد. بنابراین اگر بخواهید روزانه مقادیر زیادی از مواد غذایی حاوی مقدار زیادی اسید اگزالیک بخورید، ممکن است در طی یک دوره زمانی با کمبودهای تغذیه ای مواجه شوید – اما ما هفته ها تا ماه ها صحبت می کنیم، نه فقط یک یا دو وعده غذایی. .
برای برخی افراد، سطوح بالای اگزالات موجود در اسفناج نیز می تواند خطر ابتلا به سنگ کلیه و مشکلات مفصلی را افزایش دهد.
اگزالات ها می توانند در بدن، به ویژه کلیه ها تجمع کنند. هنگامی که اگزالات ها با کلسیم ترکیب می شوند، سنگ کلیه ایجاد می شود. اگزالات کلسیم مسئول حدود 80 درصد سنگ های کلیه است. و اینجاست که اسفناج رپ بد خود را می گیرد.
اگزالات ها برای افرادی که بیماری های التهابی از جمله نقرس، آرتریت و حتی ولوودینیا دارند توصیه نمی شود. این افراد تمایل به جذب بیشتر اگزالات و کلسیم دارند. اما برای بسیاری از ما، تا زمانی که هر روز اسفناج نخورید، این نباید مشکلی ایجاد کند.
در واقع، تصور می شود که باکتری های روده نقش مهمی در جذب اگزالات ایفا می کنند، زیرا برخی از انواع باکتری های روده اگزالات را تجزیه می کنند، به ویژه اگزالوباکتر فرمیژن، لاکتوباسیلوس و بیفیدوباکتری ها. (1) و تحقیقات دیگر نشان داده است که جذب اگزالات به ترکیب غذاهایی که در طول یک وعده غذایی خورده می شود، مربوط می شود. (2) به عنوان مثال، حتی اگر بدن شما در جذب کلسیم اسفناج مشکل داشته باشد، زمانی که همزمان با سایر غذاهای غنی از کلسیم مانند شیر یا پنیر مصرف شود، کلسیم سایر غذاها بدون مشکل جذب می شود.
تصور می‌شد پختن اسفناج باعث کاهش محتوای اگزالات می‌شود، اما تحقیقات نشان می‌دهد که این امر به کاهش اگزالات کمک چندانی نمی‌کند.
به طور کلی، سطوح ناسالم تجمع اگزالات یک مشکل غیر معمول در مورد اسفناج و سایر غذاهای دارای اگزالات بالا است، بنابراین واقعاً دلیلی برای اجتناب از اسفناج وجود ندارد، مگر اینکه پزشک به شما توصیه کند یا همانطور که در بالا ذکر شد به نقرس یا آرتریت مبتلا باشید.
به طور کلی، اسفناج می تواند افزودنی سالم به رژیم غذایی اکثر افراد باشد، اما مراقب باشید در مقدار آن زیاده روی نکنید تا اگزالات بیش از حد روزانه دریافت نکنید. پس ادامه دهید و یک مشت اسموتی خود را بریزید، یک سالاد اسفناج سالم برای ناهار بخورید، و شاید حتی یک اسفناج خامه‌شده را همراه شام امتحان کنید. اما برای بسیاری از مردم، خوردن اسفناج چند بار در هفته ممکن است بهتر از مصرف روزانه باشد.
اگر مشکل تیروئید دارید، اسفناج می تواند یک موضوع پیچیده باشد. با کتاب آشپزی 100 دستور غذای دوستدار تیروئید ما، حدس و گمان را از آنچه باید و نباید بخورید حذف کنید! این دستور العمل ها پر از مواد معدنی و مواد مغذی مناسب برای حمایت از تیروئید شما هستند. کپی خود را امروز سفارش دهید!
منبع اصلی مقاله اینجاست.